|
|
Onderonsje met ministers en andere hoge heren (3)
Vanavond heb ik weer het nodige meegemaakt. Ik dacht dat we naar kennissen van Yussra gingen, gewoon op de thee ofzo. Maar dat het een
ministersparty zou zijn had ik niet kunnen vermoeden. Dalila, een halfzus van Yussra, haalde ons op met haar dikke jeep. Ik
had al eerder met haar kennisgemaakt, ze is echt een vreselijk omhooggevallen typetje. Haar 'boyfriend' is ambassadeur in
Duitsland en ze heeft op de een of andere manier ook connecties met de president hier op Zanzibar. Ze wil perse engels met me
praten, want dat is natuurlijk wel stoer tegenover Yussra. Maar ik blijf gewoon Swahili tegen haar praten, daarvoor ben ik hier
tenslotte. Ik verdenk haar ervan dat ze met me wil showen. Ze vindt het volgens mij geweldig interessant om met een blanke in de auto
gezien te worden, want ik moest voorin komen zitten en ze reed expres heel langzaam door de straten. Een wolk van parfum hing
om haar heen en ze had zich zorgvuldig opgedoft.
Na een minuut of tien kwamen we aan bij een restaurant. Een groepje mannen en
vrouwen zat bij elkaar rond een tafel en ik had direct in de gaten dat er al behoorlijk gezopen was. Het was pas 5 uur 's middags.
Ik was erg moe en had totaal geen zin in weer een drankparty, dus ik was er niet erg bij met m'n gedachten en groette een vrouw
met "hujambo". Dat was natuurlijk helemaal fout en dat kreeg ik te horen ook: "wewe amkia 'shikamoo'!" (Jij moet groeten met "shikamoo"!)
Oudere mensen of personen
'hoger in rang' hoor je te
groeten met deze laatste groet, om zo respect te tonen. Dat was ik dus even vergeten. Ik zat nog niet eens of ik kreeg al
van alle kanten bier aangeboden. Nee bedankt, heeft u ook een Cola? Rechts naast me zeeg Dalila neer op de bank. Ze boog zich
naar me toe en vroeg me zachtjes of ik wel wist wie al deze mensen waren. Nee, geen flauw idee. Hierop maakte ze me fijntjes
duidelijk dat ik me in hoog gezelschap bevond. Al deze lallende mannen en vrouwen bleken namelijk ministers en andere hooggeplaatste
personen te zijn! Tegenover me
zat de minister van handel, daarnaast de minister van toerisme en cultuur en de vrouw die luidkeels zat te zingen met een halve liter
bier in haar hand was de eerste secretaresse van de president. Ondertussen kreeg ik vernietigende blikken toegeworpen van een meisje,
ik schatte ze een jaar of twintig, die tussen twee ministers in zat. Het zou me niets verbazen als ze een hoertje was die de hoge heren
moest plezieren als ze daar zin in hadden. Mijn verbazing en afschuw steeg ten top toen ik zag dat een van de vrouwen de minister
van handel van achteren omhelsde en met een hand in z'n broek begon te graaien...
Ik werd langzamerhand steeds wanhopiger bij de
gedachte dat ik me de rest van de avond in dit
gezelschap zou bevinden, dus ik zei tegen Yussra dat ik nog moest studeren en dat ik daarom op tijd naar huis wilde.
Gelukkig zei ze dat we over een uur weer weg zouden gaan, wat een opluchting. Toen besefte ik opeens dat het toch wel erg uniek was
dat ik dit mee kon maken en besloot het gezelschap eens uitgebreid te bestuderen. Ondertussen gebeurde dat ook al andersom, maar het
kon me niet schelen wat ze van me vonden. En inderdaad, Yussra hield woord en na een dramatisch Taarab-optreden in de tuin begaven we
ons weer naar de jeep van Dalila.
TERUG NAAR INDEX | LEES VERDER...
|
|
