Spectaculaire gamedrives in de Masai Mara (1)
Sammy heeft het duidelijk naar z'n zin achter het stuur. Hij scheurt, schakelt en
slipt met de jeep alsof z'n leven er van af hangt en regelmatig moeten we ons
vastgrijpen aan het dak van de jeep willen we er niet af kukelen.
Nu doen we
ook wel een tikkeltje gevaarlijk - zittend op de rand van het dak, de wind door
onze haren, hebben we een perfect uitzicht op het weidse, glooiende landschap
om ons heen. Ik kijk achterom. De laagstaande zon geeft de aarden weg een
intense, oranje kleur. In de verte staat een eenzame acaciaboom te schitteren in
zijn eenvoud. Ik weet het weer. Dit is Afrika in haar overweldigende
schoonheid!
We zijn nog maar een half uurtje in het park of we komen al een groep olifanten tegen. Sammy
rijdt er in een behoorlijk tempo op af en we komen slechts een paar meters bij
de olifanten vandaan tot stilstand... vinden we dit leuk..? Beetje wennen is het
in ieder geval wel.
Leeuwen en cheeta's
Niet lang daarna stuiten we op twee slapende leeuwen. We
raken compleet in vervoering - onze eerste leeuwen! Toch is het minder
spectaculair dan we dachten, ze zien er verre van angstaanjagend uit in deze
luie toestand. Heel even tilt een van de twee z'n kop op, gestoord in z'n
slaap. Blijkbaar zijn we niet interessant genoeg want hij maft rustig
verder. Onder een boom ligt een moedercheeta met haar jongen.
Ze heeft de schaduw opgezocht en ligt er heerlijk
rustig om zich heen te kijken. Ongelofelijk. Onze allereerste gamedrive en al
zoveel wild! Voor we er erg in hebben staan we midden in een enorme kudde
buffels. Dat blijf ik enge beesten vinden. We houden ons maar een beetje koest
met zoveel van die dreigende koppen op ons gericht. De hemel kleurt oranje - de
zon gaat onder. Nog even en de nacht valt. Etenstijd voor de koning der dieren!
Huilende hyena's
Het is al bijna donker als we de campsite van Planet Safaris oprijden. Op zo'n honderd
meter hiervandaan woont de Maasaikrijger die we een lift gaven vanaf Narok -
de laatste noemenswaardige plaats voor de Masai Mara. Wij zouden voor geen goud
de jeep uitstappen hier, maar deze stam leeft al eeuwenlang tussen de wilde
dieren, met als enig wapen een stok en soms een speer. Na het eten kruipen we
gezellig bij het vuurtje wat een aantal Maasai hebben gemaakt. Zij houden
vannacht de wacht, dat is dit volk wel toevertrouwd. Een van hen laat ons een
hyenatand zien die hij om z'n nek heeft hangen. Met een speer heeft hij de
hyena gedood, vertelt hij, toen het beest zijn manyatta probeerde binnen te
dringen om geiten te stelen. We vragen of jongens tegenwoordig nog steeds een
leeuw moeten doden om te bewijzen dat ze dapper zijn. Jazeker! Hij kan ons de
kop van de leeuw laten zien die hij doodde toen hij krijger werd. Overmorgen
gaan we kijken. Voor ons is het maar moeilijk voor te stellen dat er nog mensen
in zulke primitieve omstandigheden leven.
Een paar uur later liggen we in de tent te luisteren naar de geluiden van de
Afrikaanse wildernis. Huilende hyena's naderen de omliggende manyatta's. De
honden slaan alarm. Gevaar voor het vee van de Maasai!
Nog veel meer wild
Cheeta's hebben we al gezien, leeuwen, buffels, olifanten, zebra's en gnoes... Wat hebben
we nog te wensen na de gamedrive van gisteren? We krijgen niet lang de tijd om
hierover na te denken, want in de verte zien we een enorme kudde olifanten in
een lange rij een heuvel opsjokken. Het lijkt erop dat we net te laat
zijn, ze zijn verdwenen tussen de bomen. Maar na een tijdje komen ze weer
tevoorschijn - moeders met kleintjes die moeite hebben met het tempo en achter
mama aanhuppelen, pubers en ouden van dagen. Ik schat zo'n 40 - 50 olifanten.
Helemaal achteraan loopt een reusachtige kolos, de sterkste uit de groep die de
rest moet beschermen. Hij heeft ons goed in de gaten en laat dat merken ook.
Langzaam maar zeker nadert hij onze jeep en wappert met z'n enorme oren. Sammy,
motor starten en weg wezen! Maar Sammy heeft geen haast en moet een beetje
lachen om onze angst. We zijn nog maar net weer op weg of we komen een groep
leeuwen tegen die bijna klaar zijn met de maaltijd. Vannacht hebben ze een gnoe
gedood en die zijn ze heerlijk aan het oppeuzelen met z'n achten, op een paar
meter afstand van onze jeep. Wat is dit geweldig. Na een half uur lijkt het
erop dat nu echt al het vlees eraf gekloven is. Gieren komen aangevlogen en
wachten op gepaste afstand netjes op hun beurt.
Verdacht geknor
We mogen de jeep uit bij de Mara River. De migratie is net achter de rug dus kunnen we
helaas geen getuige zijn van de oversteek door het water van de duizenden gnoes
naar de Serengeti. Maar ik vind het zo ook al spannend genoeg. We maken een
wandeling langs de rivier, een gewapende ranger gaat voorop. Tientallen
nijlpaarden liggen op de oever. Ik weet dat deze tientonners hard kunnen rennen
als ze daar zin in hebben, dus ik schrik me iedere keer wezenloos bij elk
verdacht geknor uit het struikgewas. Als ik aan de overkant ook nog eens een
enorme krokodil zie liggen weet ik helemaal niet meer hoe snel ik weer bij de
jeep moet komen.
De lunch bestaat uit fruit, kip, salade en brood. We genieten ervan onder een enorme
boom vol kwetterende vogeltjes die heel alleen op een heuvel staat. Hier
vandaan hebben we een perfect uitzicht op een kudde gnoes die in een lange,
rechte lijn als laatsten op weg zijn naar de Serengeti. Wonderlijk eigenlijk
dat deze beesten precies weten wanneer het tijd is om te vertrekken en ook nog
eens weten welke richting ze op moeten.
Pech
Het loopt al tegen het einde van de
middag als onze jeep er plotseling mee stopt. Er is geen beweging meer in te krijgen.
Gelukkig rijdt achter ons het andere busje van Planet Safaris, zodat wij
daarbij kunnen en de safari kunnen vervolgen. Op de een of andere manier
krijgen ze onze jeep toch weer aan de praat, maar Sammy gaat in z'n eentje
terug naar de campsite om eraan te sleutelen. Veel ruimte hebben we niet in het
busje. Als we dan ook op een gegeven moment een cheeta signaleren, klim ik op
het dak voor een beter uitzicht. Het lijkt er op dat ze een prooi ziet! Haar
vijf kids -donzige knuffelbeestjes- rennen speels achter haar aan. Doelgericht
sluipt ze op haar prooi af en haar ogen staan vast op een punt in de verte.
Helaas komt er een ander safaribusje in een behoorlijk tempo aangereden wat er
voor zorgt dat de prooi maakt dat 'ie weg komt. De dreigende lucht die al een tijdje boven de Masai Mara hing ontlaadt
zich terwijl we terug rijden naar de campsite. Regen, regen en nog eens regen.
We warmen ons op bij het vuur van de Maasai. Starend in de vlammen geniet ik van Afrika.
TERUG NAAR INDEX | LEES VERDER...
|
